καλογεναμένος

καλογεναμένος, -η, -ον (Μ)

ο κατασκευασμένος ωραία, ο καλοφτειαγμένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* (< επίρρ. καλά) + γεναμένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού ρ. γίνομαι].